طراحی فضای سبز محیطی با استفاده از گیاهان خوراکی و دارویی نمونه موردی دانشگاه فردوسی مشهد

منظور از فضای سبز شهری نوعی از سطوح کاربری زمین شهری با پوشش های گیاهی انسان ساخت است که هم واجد بازدهی اجتماعی و هم واحد بازدهی اکولوژیک باشند. فضای سبز شهری از دیدگاه شهرسازی در برگیرنده بخشی از سیمای شهر است که از انواع پوشش های گیاهی تشکیل شده است . هدف از انجام این پژوهش بازطراحی فضای سبز بارویکرد استفاده از گیاهان خوراکی و دارویی در دانشگاه فردوسی مشهد است . نمونه آماری از بین دانشجویان دانشگاه انتخاب شدند که شامل ۳۸۴ نفر بودند. پرسشنامه بین دانشجویان توزیع گردید و سپس داده های گردآوری شده با استفاده از نرمافزار spss آزمون های مستقل تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از روش بازطراحی فضای سبز خوراکی با رویکرد استفاده از گیاهان خوراکی و دارویی ؛ بیشتر از حد متوسط موجب تامین بخشی از غذای محلی و افزایش امنیت غذایی میشود. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از روش بازطراحی فضای سبز خوراکی با رویکرد استفاده از گیاهان خوراکی و دارویی ؛ بیشتر از حد متوسط موجب استفاده بهینه از زمینهای زراعی میشود. به علاوه نتایج آزمون نشان داد که استفاده از روش بازطراحی فضای سبز خوراکی با رویکرد استفاده از گیاهان خوراکی و دارویی ؛ بیشتر از حد متوسط موجب کنترل میزان آفت کشها و کود برای تولید محصولات غذایی و پرورش میوه ها و سبزی ها سالمتر خواهد شد