تاثیر نجوم بر معماری و سلامت انسان

توجه به آسمان و دستیابی به رازهای نهان آن قدمتی دیرینه دارد، گذشتگان به دنبال برقرار نمودن پیوند میان آسمان و جنبه های معنوی و یزدانی بودند چنانچه اکثر بناهای قدیمی رابطه ای با مسائل ستاره شناسی داشته اند بسیاری از ویرانه های باستانی نمایانگر این امر هستند که افراد سازنده ی آنها، نه تنها برای صور فلکی و ریاضیات احترام ویژه ای قائل بوده اند، بلکه دقت عمل فوق العاده ای نیز داشته اند. شکی نیست که تمدن های باستان، از مصر تا مکزیک، به شدت درگیر محاسبات پیچیده ی فضایی، ریاضیات و فعالیت های معماری بوده اند. علم نجوم در ایران نیز مانند دیگر نقاط جهان سابقه ای طولانی دارد. ویژگی های فرهنگی و قومیتی ایران سبب شده تا یکی ازخواستگاه های دانش ستاره شناسی باشد این پیشینه موجب گردید بعد از اسلام زمینه دستیابی به اطلاعات نجومی سایر اقوام و ملل برای مسلمان فراهم آید و سبب پیشرفت بیشتر این علم در ایران شود. با توجه به اینکه نجوم از دانش های کهن محسوب می شوند و معماری با این دانشها ارتباط مستقیم دارد، به نظر می رسد می توان گفت که در طراحی و مکانیابی برخی از بناهای قدیمی ایرانی از علم نجوم بهره جسته شده است. هدف این پژوهش بررسی نجوم از منظر عرفان و تاثیر آن بر معماری و سلامت انسان می باشد، تا علاوه بر احیای این علم کهن تاثیرات شگرف آن در اصول طراحی و معماری ایرانی نیز متجلی گردد؛ این پژوهش از نوع کاربردی می باشد که با روش توصیفی تحلیلی کار شده است و اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای و پیمایش های میدانی جمع آوری شده است نتایج تحقیق نشان میدهد که مولفه های اصلی نجوم نسبت به سطوح در سه مولفه سازهای، عملکردی، آمودی قابل تقسیم بندی است و در قالب اصول و راهکارهای معماری امکان بروز مولفه های سازهای، عملکردی و آمودی در سه سطح کف و سقف ودیوار می باشند،که این خود می تواند به نوعی حواس پنج گانه انسان را بر انگیخته و موجب حس آرامش و آسایش در انسان شود