بررسی ظرفیت های نظام ارتباطی نقاشی دیواری با نقاشی سه پایه ا ی

آثار هنری پیام های کانونی، ویژه و عمیق انسان را منتقل میکنند و اغلب از مکنونات قلبی، باورها و اعتقادات او سرچشمه میگیرند. در میان آثار تجسمی، نقاشی دیواری به دلیل نحوه ارائه اثر و چگونگی مواجهه بامخاطب دارای ساختار ارتباطی ویژهای است. از سوی دیگر روند تولید این آثار در دوران معاصر علاوه بر برخورداری ازفناوری های نوین و فرآیندهای علمی و دانشی،مبتنی بر تجربه تاریخی و قرن ها مهارت اندوزی بشر در استفاده از این هنر است. این ساختار ارتباطی در اثر تجربه در دیوارنگاری و تاثیربخشی قابل توجه آن،در تبلیغات محیطی وسایر هنرهای شهری نیز به کار گرفته شده است.شناخت وتعریف سازوکار این دو گونه نقاشی و بررسی جامعه مخاطبشان ، ارتباطی آثار دیواری در مقایسه با نقاشی سه پایه ای، بهتر و جامع تر میسر میشود.رفتار ارتباطی آنها قابل تشخیص و تمایز بوده و این در مقایسه نحوه ارتباط تفاوت میتواند به معنای ظرفیت ارتباطی چشمگیر دیوار نگاری تلقی شود. این پژوهش از طریق روش تحلیلی توصیفی صورت گرفته است. مقایسه ساز وکار ارتباطی نقاشی دیواری و نقاشی سه پایه ای با هدف شناخت و معرفی ابعاد کیفی ارتباط اثر دیوارنگاری با مخاطب صورت گرفته و مزیت ها، تاثیرات، روندها، خصوصیات و کارکردهای ارتباطی آثار نقاشی دیواری، برای استفاده مطلوب از آنها در راستای انتقال مفاهیم فرهنگی واجتماعی به جامعه، مورد بررسی و تحلیل واقع شده اند.