بررسی پارادایم های محیط های انسان ساز بر رفتار مردم در پاندمی کرونا

انسان موجودی اثر پذیر و اثر گذار است ؛ همان گونه که می تواند محیط پیرامونی خود را دستخوش تغییر کند از محیط پیرامونی خویش نیز اثر می پذیرد. با توجه به افزایش چشمگیر جمعیت در جهان و نیاز انسان ها به سر پناه، بسیاری از ساخته های بشر که عمدتا شامل ساختمانهای مسکونی بودند تنها جهت رفع این مشکل بنا شده و تعاملات اجتماعی مردم نیز با توجه به همان طراحی ها شکل گرفته ، با شروع پاندمی کرونا و اجبار فاصله گذاری بین مردم ، رفتار انسان ها دچار تزلزل شده است . انتظار می رود که پس از کرونا فضای شهری به شیوه نسبتا متفاوتی باز تولید شده و این موضوع ، الگو و رفتار جدیدی را پی ریزی می کند که خود می تواند فضای جدیدی را باز تولید کند. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی کتابخانه ای تلاش خواهیم کرد با بررسی پارادایم های محیط های انسان ساز بر رفتار مردم به اصولی برای کمک به بهبود این فضا بیابیم