بررسی مولفه های ایجاد آرامش در خانه بومی ایرانی با بهره گیری از اصول معماری سنتی

اهمیت و میزان کارایی خانه در وهله نخست در جهت رفع نیازهای بشری خلاصه میشود، اما آنچه که کمتر مورد عنایت قرار گرفته است پاسخگویی خانه ها به نیازهای روحی و عاطفی انسان است. خانه به عنوان یک مکان معمارانه با طراحی مناسب میتواند بستری از عوامل مثبت روانی را برای افراد قائل شود، که ضمن خلق فضایی جهت زندگی حس آرامش را برای ساکنان به ارمغان آورد. خانه محلی برای خلوت و رجوع به خویشتن و رسیدن به آرامش است، پس طراحی آن میبایست بر اساس مولفه های مختلفی نظیر فرهنگ، دین، اقلیم و غیره شکل بگیرد. مولفه های متعددی در ایجاد حس آرامش وجود دارند، هندسه فضاها، ابعاد فضاها، تناسبات رنگ و نور برخی از این مولفه ها محسوب میشوند که معمار سنتی در گذشته با لحاظ کردن آنها در طراحی و ساخت موفق به تامین حس آرامش در افراد شد. موارد گفته شده از طروق مختلف نظیر سادگی، آرامش و پایداری توانسته اند خانه را تبدیل به مکانی امن و سرشار از آرامش کنند. گرایش به معماری درونگرا در ایران باستان نیز در شکل گیری خانه ها جزء اصول مهم تلقی میشد. به طوریکه به گفته برخی از صاحب نظران، احترام به زندگی خصوصی و حرمت قائلشدن برای آن و همچنین عزت نفس ایرانیان در شکل فضاهای یک خانه درونگرا تاثیرگذار بوده است و در آیات قرآن،محرمیت را ضامن و حافظ سلامت و اساس خانواده تفسیر کرده اند