بررسی پدیدار شناسی حضور آب در باغ های ایرانی(نمونه موردی باغ دولت آباد یزد)

انسان از ابتدای تاریخ در بستر طبیعت رشد و نمو یافته است و برای تکامل بایستی با آن تعامل موثر داشته باشد. از گذشته های دور در فرهنگ های مختلف بشر به شیوه های مختلف سعی کرده است تا نمونه ای از طبیعت را در محیط زندگی خودش ایجاد کند. در ایران نیز از دوران باستان ارتباط انسان با طبیعت در قالب احترام بوده است که شکل گیری باغ های ایرانی را در پی داشت. باغ ایرانی دارای عناصر مختلفی است که آب یکی از عناصر شاخص آن است. برای بررسی نحوه ی استفاده از آب در باغ ایرانی شیوه های مختلفی پیش گرفته شده لیکن بررسی پدیدار شناسی آن در باغ دولت آباد یزد مورد تحقیق قرار نگرفته لذا در این پژوهش سعی شده است تا حضور آب در باغ مذکور بر پایه علم پدیدارشناسی صورت بگیرد. شیوه پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه ی موردی بوده است. آنچه در این پژوهش به دست آمد کاربرد آب به شیوه های متفاوت چون راکد،، روان، فواره و حوض در نقاط مختلف باغ دولت آباد مانند حوض زیر بادگیر، جوی های روان در مسیر های اصلی باغ و حوضچه های شاه نشین ها که هر یک از لحاظ بصری و حسی تاثیرات گوناگونی بر روان و ادراک انسان دارد.