معماری خانه ها در برابر ویروس کرونا (۱۹ covid) و تاثیر کیفیت معماری بر سلامت انسان ها در عصرپسا کرونا

امروزه با پیشرفت تکنولوژی سعی شده تا هرچه بیشتر، سلامت فیزیکی و روحی انسان تامین گردد. ولی با این وجود هنوز عوامل ناشناخته ای وجود دارند که سلامت بشر را تهدید می کنند. این عوامل می توانند یا مستقیم مربوط به نحوه طراحی و ساخت بنا باشد و یا اینکه توسط عوامل بیرونی مثل شیوع و گسترش ویروس ها و عفونت های ساختمان ها و شهرها را تحت تاثیر منفی قرار دهد. در این بین سلامت افراد و به دنبال آن سلامت جامعه تهدید می گردد. بر اساس مطالعات و تحقیقات انجام شده اصطلاح سندروم ساختمان بیمار، وضعیتی است که در آن افراد ساکن در یک ساختمان دچار یکسری نشته های بیماری و احساس کسالت می شوند بدون این که هیچ دلیل موجهی برای ایجاد این شرایط وجود داشته باشد. در حال حاضر در این بین به دلیل پیدایش و شیوع گسترده جهتی ویروس کرونا (COVID۱۹) و اینکه هر سه مولفه های (جسمی، روانی، اجتماعی را در بر گرفته به اهمیت این موضوع نیز افزوده شده است. هدف از انجام این پژوهش بدست آوردن راهکاری مناسب برای ایجاد تغییرات و یا در صورت نیاز، بازطراحی محیط معماری برای مقابله با شرایط همه گیری ویروس کرونا (COVID۱۹) می باشد. در این پژوهش با جمع آوری اطلاعات و استفاده از منابع، مقالات و تحقیقات علمی انجام شده اخیر، صورت گرفته است. یافته ها حاکی از آن بود که آینده طراحی خانه ممکن است تغییر کند. شیوه و روش تحقیق در اجرای این موضوع توصیفی و تحلیلی می باشد. در نتیجه، معماری پس از همه گیری ویروس کرونا (COVD۱۹) هرگز یکسان با گذشته نخواهند بود. در این مقاله سعی شده است به چالش ها و دغدغه های مرتبط با این موضوع پرداخته و جوانب گوناگون موثر در طراحی خانه های آینده بررسی شود. به عنوان یک نتیجه کلی میتوان اظهار داشت خانه مفهومی بسیار وسیعتر از آنچه در سال های پیش رو به خود گرفته خواهد یافت. خانه، همانگونه که در معماری زمینه گرای پست مدرن تا حدودی به آن توجه شد، به معنای تمام کلمه فضایی برای زندگی است، برای آسایش و برای شاد بودن افرادی که در آن ساکن هستند و این امر مسئولیت مهندسان معمار را بیش از پیش در طراحی خانه ها و توجه به تمام نیازهای ساکنان افزایش خواهد داد.