الگوی رابطه علی شیوه های فرزندپروری با پیشرفت تحصیلی از طریق میانجی گری انگیزش تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه ی علی شیوه های فرزندپروری با پیشرفت تحصیلی از طریق میانجیگری انگیزش تحصیلی انجام گرفته است این تحقیق از نوع همبستگی بوده که جامعه ی آن را دانش آموزان دوره دوم متوسطه تبریز تشکیل میدهند حجم نمونه ۲۲۷ نفر بوده که با روش نمونه تصادفی طبقه ای نمونه برداری انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های شیوه ی فرزندپروری بامریند، پرسشنامه ی انگیزش تحصیلی هارتر استفاده شده است. داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج بدست آمده حاکی از برازش مدل مسیر توسط داده ها بود نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد بین شیوه های فرزندپروری،انگیزش تحصیلی همبستگی وجود دارد و متغیرهای فرزندپروری و انگیزش تحصیلی و حدود ۴۹ درصد پیشرفت تحصیلی را تبیین مینمایند و انگیزش تحصیلی نقش میانجی بین شیوه های فرزندپروری و پیشرفت تحصیلی بازی میکنند و دارای ضرایب مسیر معنادار هستند.