بررسی رابطه جهتگیری مذهبی با بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

یکی از مشکلات اساسی در سنین بلوغ دانش آموزان مقطع متوسطه بحث بهزیستی روانشناختی آنها میباشد. یکی از مولفه های موثر در بهزیستی روانشناختی، جهتگیری مذهبی میباشد. اهمیت این مشکل به حدی هست که اگر بهزیستی روانشناختی دانش آموز تامین نشود میتواند عواقب جبران ناپذیری برای دانش آموز در زندگی و آینده اش داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه جهتگیری مذهبی با بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر یزد انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی و کاربردی بوده و جامعه آماری در این پژوهش، شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ۲۰۰ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس جهتگیری مذهبی آلپورت و فرم کوتاه بهزیستی روانشناختی ریف بود. داده های گردآوری شده با استفاده از روشهای آماری ضریب همبستگی و آزمون T مستقل تحلیل شد. نتایج نشان داد بین جهتگیری مذهبی درونی و بهزیستی روانشناختی به جز استقلال و ارتباط مثبت با دیگران رابطه معناداری وجود دارد، بین جهتگیری مذهبی بیرونی و بهزیستی روانشناختی به جز پذیرش خودرابطه معناداری وجود ندارد، بین میزان بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم تفاوت معناداری وجود ندارد.در تبیین این یافته ها میتوان گفت برقراری ارتباط معنوی با خداوند به فرد این اطمینان را می بخشد که نیرویی قوی، حامی و پشتیبان اوست، لذا فرد کمتر دستخوش اضطراب و استرس میشود و به تبع آن نسبت به آینده امیدوارتر خواهد شد.