بررسی جایگاه و اهمیت معنویت در رهبری سازمانها با رویکرد فلسفی اسلامی و غربی

اصطلاح »معنویت در سازمان«، که زمانی واژه ای تابو قلمداد شده و بیشتر در ادبیات عامه پسند مطرح بود. امروزه در حال رخنه کردن در همه حوزه های مطالعاتی مدیریت و سازمان است. نبود تعاریف، مقیاس و روشهای شفاف و روشن، پراکندگی در برداشت و ادراک از معنویت در سازمان را ایجاد نموده است. در یک سنخ شناسی با ماهیت کثرت گرایی، معنویت در چهار نوع طبقه بندی شده است: دینی، غیر دینی، فرادینی و رازورزانه، که تعاریف ، ساختارها و روشها برای معنویت در سازمان می تواند مبتنی بر هر یک از آنها باشد. از منظری دیگر معنویت در برگیرنده چهار نوع ارتباط است: ارتباط فرافردی، ارتباط درون فردی، ارتباط میان فردی و ارتباط برون فردی که هر یک از آنها با ابعاد وجودی انسان پیوند می خورد امروزه با توجه به رخدادها و حوادث بزرگی که جوامع بشری را درگبر خود ساخته و بازتاب و تعهدات جدیدی را برای آینده ایجاد کرده است که در مقابل، واکنشهای متناسبی را میطلبد. برخی از این واکنشها با ورود معنویت به سازمان و محیط کار، آسانتر خواهد شد. میتوان گفت معنویت را یکی از مهم ترین فعالیتهای مدیریت و رهبری در جوامع امروزی برشمردهاند و جایگاه این مفهوم را نه به عنوان یک گزینه برای انتخاب، بلکه به عنوان تنها راه پیشرفت سازمانها دانستهاند. از این رو پژوهش حاضر به بررسی جایگاه و اهمیت معنویت در رهبری سازمانها با رویکرد فلسفی اسلامی و غربی می پردازد.