اثربخشی مداخله مبتنی بر مراقبت معنوی بر کاهش اضطراب و کاهش نشخوار فکری بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

سابقه و هدف: اختلال اضطراب فراگیر از شایع ­ترین اختلالات اضطرابی مشاهده­ شده در مراکز بالینی و جمعیت عمومی است. با این وجود اثربخشی مداخله مبتنی بر مراقبت معنوی در درمان مشکلات ناشی از این بیماری مورد توجه قرار نگرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر مراقبت معنوی بر کاهش اضطراب و کاهش نشخوار فکری بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه ­آزمایشی و با طرح پیش ­آزمون– پس­ آزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری، ۳۰ نفر به صورت در دسترس انتخاب و پس از احراز ملاک­ های لازم وارد فرایند مطالعه شده و به طور تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت مداخله مبتنی بر مراقبت معنوی قرار گرفتند که طی ۴ جلسه­ ی گروهی به صورت یک بار در هفته ارائه شد. هر دو گروه پرسشنامه­ های اضطراب بک و نشخوار فکری (RRS) را در دو مرحله پیش و پس از اجرای آموزش تکمیل کردند. داده­ ها با استفاده از نرم ­افزار SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته­ های حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله مبتنی بر مراقبت معنوی به صورت معناداری موجب کاهش اضطراب و کاهش نشخوار فکری در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است (۰/۰۵≥ P). نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر مراقبت معنوی می تواند یکی از گزینه های موثر در کاهش اضطراب و کاهش نشخوار فکری در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در کنار سایر مداخلات دارویی باشد. یافته های این مطالعه، موید قابل­ قبول بودن مباحث نظری ارائه­ شده در این حوزه می باشد.