بررسی فاصله مطلوب ازدواج تا فرزندآوری از نظر جوانان در آستانه ازدواج

مقدمه: فاصله ازدواج تا فرزندآوری در مطالعات سلامت همگانی و جمعیتی با توجه به تاثیری که در باروری و مرگ و میر مادران و نوزادان می گذارد، از اهمیت بسزایی برخوردار است. با توجه به تعیین کنندگی فاصله مطلوب ازدواج تا فرزندآوری نیز با توجه به این که نگرش افراد در زمینه فرزندآوری را تعیین می نماید، ضرورت دارد. مواد و روش کار: با استفاده از پرسشنامه ساختاریافته، اطلاعات حدود ۱۲۵۰۰ نفر از زنان و مردان جوان در آستانه ازدواج کل کشورکه به منظور دریافت مشاوره پیش از ازدواج به مراکز آموزشی واقع در مراکز استان ها در سال ۱۳۹۳ مراجعه نموده بودند، با روش نمونه گیری چند مرحله ای طبقه بندی و در مطالعه ای مقطعی جمع آوری شدند. در این مطالعه، تاثیر متغیرهای پیش بین موثر بر روی فاصله مطلوب ازدواج تا فرزندآوری با استفاده از روش های تک متغیره بقا و مدل کاکس طبقه بندی شده به تفکیک طبقات استانی بررسی گردید. یافته ها: نتایج نشان دادالگویی متفاوت از لحاظ معنی داری متغیرهای جنسیت، محل سکونت، سن، سطح تحصیلی، وضع فعالیت، تعداد فرزندان ایده آل و ترجیح جنسی بر بقای عدم فرزندآوری در طبفات مختلف استانی وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: با وجود تفاوت در عوامل (و اندازه ضرایب) موثر بر بقای عدم فرزندآوری در طبقات مختلف استانی، این اثرات هم جهت با یکدیگر بودند. بقای عدم فرزندآوری زنان بیشتر از مردان، روستاییان بیشتر از شهری ها، سطوح پایین تر تحصیلی بیشتر از سطوح بالاتر تحصیلی، سطوح مختلف وضع فعالیت بیشتر از دانشجویان، جوانان با تعداد فرزند ایده آل بزرگتر بیشتر از جوانان با تعداد فرزند ایده آل کوچکتر، جوانان با ترجیح جنسی بیشتر از جوانان بدون ترجیح جنسی و مسن تر ها بیشتر از جوانترها بود.