بررسی رابطه بین ذهن آگاهی و احساس امنیت در بین معلمان رسمی متوسطه اول و دوم شهرستان علی آبادکتول در سال تحصیلی ۱۴۰۰

هدف از این تحقیق رابطه بین ذهن آگاهی و احساس امنیت در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان علی آباد کتول می باشد. روش تحقیق از نوع روش توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان رسمی متوسطه اول و دوم شهرستان علی آبادکتول که تعداد آنها در سال ۱۴۰۰ برابر با ۸۳۰ نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۶۳ نفر برآورد شده است. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی ساده انجام گردید. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی توسط بیر، اسمیت، و آلن (۲۰۰۴) و پرسشنامه امنیت روانی توسط مازلو (۱۹۵۲) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است که در قسمت استنباطی از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است که پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد که: بین ذهن آگاهی و احساس امنیت در کارکنان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. بین زیرمقیاس های ذهن آگاهی با احساس امنیت کارکنان رابطه وجود دارد. در تحلیل رگرسیونی، ضریب تعیین برابر ۰.۰۶۷ می باشد که نشان می دهد ۶.۷ درصد تغییرات احساس امنیت کارکنان توسط زیرمقیاس های ذهن آگاهی تبیین می شود. نتایج رگرسیون نشان می دهد سطح معناداری بیشتر از ۵ درصد می باشد، بنابراین زیرمقیاس های ذهن آگاهی نقش موثری در تغییرات احساس امنیت کارکنان ندارند.