بررسی رابطه فناوری اطلاعات و ارتباطات با پایداری محیطی

اقتصاد جهانی مبتنی بر دانش بر سه اصل اساسی مبتنی است: جریان دانش، توسعه اقتصادی و پایداری محیطی. سیاست گذاران، استراتژی هایی را که نوآوری را افزایش می دهند و نهادها، سازمان ها و شرکت های محلی را در روند نوآوری شرکت می دهد را مطالعه و اجرا کردند. نوآوری مبنای دانش اقتصاد جدید است.فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای اثرات، پیامدها و برنامه های کاربردی متعددی در راستای توانایی کشورها برای سبز کردن اقتصاد شان است. تحویل کالا و خدمات عمومی و خصوصی به طور اساسی با این روش تغییر می کند. فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز بر تغییرات اقلیمی تاثیر گذاشته و سیاست های زیست محیطی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد.کشورها طی چند دهه گذشته آموخته اند که برای تبدیل فعالیت های جمعی خود از افرادی که از انرژی، مواد و سایر منابع استفاده و می توانند بر محیط زیست تاثیر بگذارد استفاده کنند تا جایی که ICT نقش مهمی در کاهش مصرف داشته باشد.به موازات توسعه فناوری در جبه ه های مختلف آن و به ویژه در مورد کاربردهای مختلف فناوری اطلاعات (IT)، گرایش دیگری که در سازمان ها تثبیت شده است، جستجوی پایداری است. طرح هایی مانند فناوری اطلاعات سبز، فناوری اطلاعات پایدار و نرم افزار سبز وجود دارند که این دو عنصر IT) و پایداری) را با هم ترکیب می کنند. بنابراین، این مقاله به دنبال بررسی این موضوع است که فناوری اطلاعات در همسویی فعالیتهای فنی با پایداری مرتبط هستند یا خیر