سنجش میزان پایداری زیست محیطی در شهرهای کوچک و متوسط (نمونه موردی: شهر بیضا استان فارس)

توسعه پایدار شهری مبحثی مطرح و ضروری در جهان امروز به نظر می رسد که شهرها را به سمت بادوام بودن سوق می دهد تا بتوانند نیاز های حال و آینده شهرنشینان را بدون آسیب رساندن به نسل های آتی تامین کند . آنچه حائز اهمیت است آن است که شهرها بتوانند با روابط بین سه بعد پایداری یعنی: اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی توسعه یابند تا امکان توسعه یافتن در آینده نیز مطرح باشد و از این منظر هریک از دیدگاه ها معیارها و مشخصه های خود را دنبال می کنند. در این میان پایداری زیست محیطی نقش عمده ای را ایفا می کند. شهرهای کوچک نیز از این توسعه یافتن مبرا نخواهند بود و چه بسا اینکه می توانند توسعه پایدار زیست محیطی را برای بقای حیات خود برگزینند و شهری کوچک مانند بیضا با داشتن پتانسیل و ارزش های موجود در خود به خوبی می تواند میزبان چنین پایداری باشد . در این پژوهش سعی بر آن است که با مطالعات میدانی و کتابخانه ای و ارائه پرسش نامه، سنجش هایی با معیارهای مشخص برای میزان پایداری زیست محیطی شهر بیضا انجام گیرد تا بتوان راحت تر به ارائه راه حل ها برای حل مشکلات پایداری چنین شهری پرداخت.نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که، شهر مورد مطالعه با توجه به شاخص های این تحقیق در وضعیت ناپایداری به لحاظ زیست محیطی قرار دارد. زیرا که؛ اکثریت شاخص های بررسی شده در این پژوهش با توجه به نظرات شهروندان این شهر، از نظر کیفیت در سطح مطلوبی قرار ندارند.