بررسی و سنجش تاب آوری شبکه ارتباطی شهری با رویکرد توسعه پایدار زیست محیطی

آلودگی محیط زیست به شکل فاجعه آمیزی حیات کره زمین را مورد تهدید قرار داده است. اثرات مخرب آلاینده ها که عامل اصلی آن انسانها و سبک زندگی آنهاست آنچه که در در دهه های اخیر این آلودگی را دو چندان کرده است. روند پیشرفت های فنی و مهندسی سیستم های حمل ونقل عمومی و ارتقاء سطح کیفی آنها در یکی دو ده ه اخیر به خوبی نشان می دهد، که یکی از اصلی ترین راهبردهای بین المللی جهت کاهش معضالت ترافیک شهرها، توسعه نظام حمل و نقل عمومی و "تاب آور" نمودن آن در شهرهاست. مشکلات زیست محیطی یکی از اساسی ترین مسائل شهر امروزی و حاصل تعارض و تقابل آنها با محیط طبیعی است؛ توسعه پایدار به طور عام و حمل و نقل پایدار و تاب آور به طور خاص، در جست و جوی یافتن توازنی میان کیفیت های محیطی، اجتماعی و اقتصادی )در زمان حال و آینده( در عرصه ی تسهیالت حمل و نقل است. در حال حاضر حمل ونقل مورد استفاده در جوامع شهری به علت مشکلات و چالش های رخداده در آن از شرایط پایداری برخوردار نمیباشد. این ناپایداری در وهله اول در مصرف بیش از اندازه انرژی و مواد سوختی، سپس در کاهش منابع و سرانجام در افزایش میزان آلودگی هوا حتی در سطح جهانی خود را نشان داده است. در تحقیق حاضر بدنبال بررسی و سنجش تاب آوری شبکه ارتباطی شهری با رویکرد توسعه پایدارزیست محیطی هستیم. پژوهش حاضربه لحاظ روش، بنیادی و به جهت ماهیت توصیفی - تحلیلی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر از اسناد کتابخانه ای و مطالعات نظری مرتبط با موضوع پژوهش استفاده شده است و در نهایت با استفاده از تحلیل اسنادی به تبیین موضوع پرداخته است. نتایج نشان میدهد که شناخت شیوه های دستیابی به پایداری به وسیله الگوهای مختلف کاهش آسیب پذیری در برنامهریزی و مدیریت جایگاه مناسبی درسیاستگذاریهای ملی هر کشور باز کرده تا شرایط مطلوبی را برای کاهش کار آمدتر و موثرتر آسیبهای احتمالی که ناشی از آشفتگی هایی که متاثر از دلایل متعدد هستند، را در سطوح مختلف ایجاد کند. در واقع میتوان گفت تاب آوری یکی از مهمترین عوامل پایداری است. تحلیل و افزایش تاب آوری سیستمهای انسانی و محیطی در برابر آشفتگی های وارد شده به سیستم در مسیر نیل به اهداف توسعه پایدار از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این میان با افزایش تاب آوری حمل و نقل درون شهری و با مدیریت منابع میتوان در اجرای برنامه های زیست محیطی نقش بسزایی داشت.