فراوانی آسیب شناسی روانی در معلمین مدارس ابتدایی شهر کرد

تاثیر انکارناپذیر معلم بر متعلم از جمله مباحث مطرح دنیای تعلیم و تربیت است. یکی از مهمترین عوامل موثر بر عملکرد معلمان بهداشت روانی است چرا که معلم سالم یعنی تعلیم و تربیت سالم و تعلیم و تربیت سالم یعنی جامعه ی سالم.   روش کار: مطالعه ی حاضر با هدف بررسی فراوانی آسیبشناسی روانی در معلمین مدارس ابتدایی شهرکرد در سال تحصیلی ۸۵-۱۳۸۴ انجام شد. این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی بود که جامعه ی آماری آن شامل ۱۰۰۸ معلم شاغل در ۱۳۹ مدرسه ابتدایی ناحیه ی ۱ و۲ شهرکرد بود. میزان پاسخگویی۷۰% بود و در مجموع ۷۰۵ معلم در این پژوهش شرکت داشتند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه ی استاندارد شده ی SCL-۹۰-R و پرسشنامه ی ویژگی های فردی و اجتماعی آنان جمع آوری گردید. سپس با استفاده از SPSS و آمارهای توصیفی و استنباطی (آزمون تی، آنالیز واریانس، آزمونهای تعقیبی و رگرسیون) مورد تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: ۴/۲۷% معلمان دچار درجاتی از آسیب شناسی روانی بودند که بالاترین میزان شیوع مربوط به شکایات جسمانی با ۹/۷۴% و  پایین ترین میزان شیوع مربوط به ترس مرضی با ۶/۲۰% بود. ارتباط معنی داری بین آسیب شناسی روانی با وضعیت تاهل (۷/۰=P) و سنوات خدمت (۷۷/۰=P) مشاهده نگردید. ارتباط معنی دار معکوسی بین وجود آسیب شناسی روانی با میزان درآمد ماهیانه و سطح تحصیلات (p<۰.۰۰۱ ) مشاهده گردید.   نتیجه گیری: مقایسه ی نتایج این پژوهش با دیگر مطالعات انجام شده نشان دهنده ی بالا بودن میزان آسیب شناسی روانی در معلمان  جامعه ی پژوهش می باشد.