مطالعات ساختاری، زمین شناسی، کانی شناسی و آلتراسیون منطقه اکتشافی نخیلاب (شمال غرب زاهدان)

محدوده نخیلاب (نخیله) از توابع استان سیستان و بلوچستان و شرهستان زاهدان بوده که در ۱۴۵ کیلومتری شمال غرب زاهدان قرار دارد که آخرین لیتولوژی های زون فلیش شرق ایران در گذر به بلوک لوت را شامل می شود. واحدهای اتشفشانی عمدتا شامل گدازه ها و آذر آواری های آندزیت پورفیری و داسیت پورفیری هستند. توده نفوذی دیوریت پورفیری بطور غالب و گسترده منطقه را تحت تاثیر قرار داده است. کلیه واحدهای گفته شده تحت تاثیری حرکت های برشی دو گسل نصرت اباد در شرق و گسل کهورک در غرب قرار گرفته اند به گونه ای که تقریبا همه ساختارهای گسلی و خط واره خا روند غالب شمال شرق - جنوب غربی دارند و این امر تا حدزیای سبب کنترل ساختارهای رگه های معدنی و پیریتی شده است. مطالعات دورسنجی در منطقه وجود التراسیون های گسترده ارژلیکی را در محدوده مرکزی و منطبق بر نفوذی های دیوریت پورفیری آشکار ساخته است. همچنین آلتراسیون پروپلتیک به نسبت کمتری در مرکز و بیشتر در نواحی شمال غربی محدوده و منطبق بر لیتولوژی های آندزیتی دیده می شود. فراوان ترین کانی های اصلی در مطالعات کانی شناسی توده های نفوذی به ترتیب درشت بلورهای شکل دار تا نیمه شکل دار پلاژیکلاز ۶۰-۷۵ درصد، هورنبلند ۵-۱۰ درصد ، بیوتیت ۳-۵ درصد، کوارتز و کلینوپیروکسن حدود ۵ درصد است. در مقابل فراوان ترین کانی های رسی در نمونه های دگرسان شده به ترتیب شامل کائولینیت، ایلیت، مونت موریلونیت و پالیگورسکیت می باشند.