بررسی نگرش معلمان د ر استفاده از فناور ی واقعیت ا فزوده موبایل در یادگیری : پتانسیل متاورس برا ی یادگیری

واقعیت افزوده ابزار واسطه ای است که محتوای مجازی را بین بیننده و دنیای واقعی به اشتراک می گذارد، اما میزان این واسطه گری و روش هایی که در آن برای بهبود تجربه دنیای واقعی در نظر گرفته شده است، می تواند بین ابزارها و زمینه ها متفاوت باشد. با توجه به نقش متفاوت واقعیت افزوده متناسب با موقعیت مکانی، همکاری و نوع فعالیت: پیوندهایی که برای پوشش دنیای واقعی ایجاد می کند می تواند ضعیف یا قوی باشد. این تنوع گزینه ها در فضای واقعیت افزوده به این معنی است که معلمان باید در درک نحوه استفاده و تاثیر آن بر یادگیری دانش آموزان آموزش ببینند. در این مقاله، سعی شده است که نگرش معلمان، چه در حین خدمت و چه پیش از خدمت، نسبت به کاربرد واقعیت افزوده در عمل آموزش مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور و با استفاده از روش ترکیبی (کیفی و کمی به شرکت کنندگان این فرصت داده شد تا با استفاده از ابزار متاورس واقعیت افزوده، تجربیات موبایلی ایجاد کنند. سپس از آنها دعوت شد تا به پرسشنامه ای که در خصوص پتانسیل آموزشی آن طراحی شده بود پاسخ دهند. پاسخ ها نشان داد که ماهیت در حال تکامل ابزارهای واقعیت افزوده منجر به ایده های جدیدی در مورد نحوه استفاده از آنها در آموزش می شود، اما تولید این ایده های جدید مستلزم درجه ای از تجربه است که معلمان قبل از خدمت ندارند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که حتی معلمان باتجربه نیز به جای کاربرد فناوری واقعیت افزوده در یادگیری دانش آموزان، روی محتوا تمرکز می کنند. بنابراین، اگر بخواهند پتانسیل آموزشی آن را در عمل آموزشی خود به طور کامل درک کنند، نیاز به ایجاد توسعه حرفه ای مناسب برای معلمان با تمام سطوح تجربه وجود دارد.