بررسی تحقیقات انجام شده در زمینه ارتباط ، اثربخشی و اصول آموزشی واقعیت مجازی و افزوده درآموزش مدرسه ا ی

ظهور بسیاری از نوآوری های فناوری در سال های اخیر موضوع آموزش و یادگیری را نیز تحت الشعاع خود قرار داده است. دو مورد از این فناوری های نوین که امروزه در دنیای تکنولوژی پر سر و صدا بوده اند واقعیت مجازی و واقعیت افزوده می باشند. واقعیت مجازی به کاربر خود اجازه می دهد تا با استفاده از یک هدست، به طور کامل در دنیایی غوطه ور شود که کاملا با اشیاء غیر واقعی و دیجیتالی طراحی شده است. از سوی دیگر، واقعیت افزوده به کاربر اجازه می دهد تا با عینک یا موبایل، عناصر دیجیتال را عمدتا با برهم نهی به واقعیت اضافه کند. این مقاله حاصل بررسی تحقیقات انجام شده در زمینه واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در آموزش مدرسه ای است. هدف مقاله او تعمیق دانش در زمینه واقعیت مجازی و واقعیت افزوده است تا پاسخی به سوال مربوط بودن و تاثیرگذاری این نوع مصنوعات در آموزش و پرورش بیابد و در مرحله دوم شناسایی اصولی که می تواند راهنمای برنامه ریزان تعلیم و تربیت باشد. طراحی مصنوعات آموزشی در واقعیت مجازی و افزوده روش بررسی ادبیات بر اساس روش EPPI (گرد آوری شواهدی برای اطلاعات و هماهنگی سیاست ها و اقدامات) است. نتایج با موضوعاتی مانند انگیزه، غوطه وری، همکاری و طراحی ارائه شده است.