رابطه ناگویی عاطفی با نیازهای روان شناختی اساسی در مادران دانش آموزان ابتدایی شهرک سرچشمه کرما ن

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین ناگویی عاطفی با نیازهای روان شناختی اساسی در مادران دانش آموزان ابتدایی شهرک سرچشمه کرمان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی مادران دانش آموزان ابتدایی شهرک سرچشمه بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ فرزندان آنها در مدارس ابتدایی این شهر مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ۱۸۰ مادر بود که به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادهها در این پژوهش مقیاس ناگویی عاطفی تورنتو (TAS-۲۰) و مقیاس نیازهای روانشناختی اساسی (لاگواردیا، ریان، کاچمن و دسی ، ۲۰۰۰) بود. برای تحلیل دادهها از تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که ناگویی عاطفی ، نقش مهمی در پیش بینی نیازهای روان-شناختی اساسی (خودمختاری ، شایستگی و ارتباط) ایفا می کند. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه منفی معنی دار بین ناگویی عاطفی و نیازهای روانشناختی اساسی می باشد.