کاربرد GIS در برآورد فرسایش و رسوب با مدل های EPM و MPSIAC (مطالعه موردی: سرشاخه سد شمیل)

حوضه ی مورد بررسی از سرشاخه های سد شمیل در شمال استان هرمزگان می باشد که در محدوده مختصات جغرافیایی 56درجه و 45 دقیقه تا 56درجه و 52دقیقه طول شرقی و 27درجه و 57دقیقه تا 28درجه و 5دقیقه عرض شمالی واقع شده است مساحت حوضه 10110/89 هکتار بوده و از نظر زمین شناسی در پهنه سنندج سیرجان واقع شده است. بخشی از داده های مورد نیاز این پژوهش با - استفاده از مطالعات جامع آبخیزداری حوضه که پیشتر انجام شده بود فراهم و بخش دیگر با بررسی و تحلیل نقشه های پایه تهیه گردید. لایه های مورد نیاز در دو مدل EPM و MPSIAC با استفاده از توانائی های GIS تهیه شد و میزان فرسایش بااستفاده از این دو مدل برآورد گردید. بر اساس روش MPSIAC میزان فرسایش ویژه (M3/km2.y ) 1904 و در روش EPM میزان فرسایش ویژه (M3/km2.y) 1093 به دست آمد. نتایج نشان داد که در بعضی از زیرحوضه های گستره مورد مطالعه، مدل EPM و MPSIAC با هم همخوانی زیادی دارند، ولی نتایج مدل EPM در مناطق با فرسایش بالا نسبت بهمدل MPSIAC از اطمینان کمتری برخوردار می باشد