نقش حمایت اجتماعی و حس انسجام روانی در پیش بینی اضطراب کرونا ویروس در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی

با توجه به گسترش جهانی بیماری کرونا که تهدیدی برای سلامتی جهانی است و اهمیت شناخت عوامل و تاثیرات روانشناختی دخیل با این بیماری، هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کرونا در دانشجویان بر اساس حمایت اجتماعی و حس انسجام روانی بود. روش این پژوهش، روش همبستگی، از نوع توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۴۰۰ بودند. صد نفر به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های مجازی در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس اضطراب بیماری کرونا، پرسش نامه حمایت اجتماعی فرم ۱۹ سوالی و پرسش نامه حس انسجام روانی ۳۵ سوالی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان و از طریق نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد. اضطراب کروناویروس در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی با حمایت اجتماعی β = -۰/۴۱۶) ، ( <۰/۰۳ pو احساس انسجام روانی(۰۰۱/۰ = - ۰/۴۹۷ ، ( p<β رابطه منفی و معنادار داشت.((p<۰/۰۱* همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه در پیشبینی اضطراب کرونا از روی حمایت اجتماعی و احساس انسجام روانی، نشان میدهد متغیرهای پیشبین ۵۵ درصداز واریانس نمرات اضطراب کرونا در دانشجویان را پیشبینی میکنند که این مقدار با F=۲۱/۰۸۳ در سطح p<۰/۰۱ معنیدار است.نتایج ضرایب رگرسیون هم نشان میدهد حمایت اجتماعی (( p<۰/۰۳ t= -۲/۸۳۸ و حس انسجام روانی p <۰/۰۰۱ t= -۴/۲۷۲به طور معکوس اضطراب کرونا در دانشجویان را پیشبینی میکند. مقادیر بتا نشان داد احساس انسجام روانی بیشترین سهم را در پیشبینی اضطراب کرونا در دانشجویان دارد. بنابراین، حمایت اجتماعی و حس انسجام روانی نقش مهمی در میزان اضطراب کرونا دانشجویان ایفا میکنند؛ بنابراین آموزش دانشجویان در زمینه افزایش حس انسجام و حمایت اجتماعی درک شده جهت توانمندسازی و اجرای برنامه های حمایتی قابل درک برای آنها و استفاده موثرتر از سبک های مقابله ای مسئله مدار پیشنهاد میشود