بررسی تاثیر خود بخششی و هوش معنوی بر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه دوره دوم شهر اردبیل

هدف از پژهش حاضر بررسی تاثیر خود بخششی و هوش معنوی بر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه دوره دوم شهر اردبیل بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره متوسطه دوره دوم ناحیه ۱ شهر اردبیل در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۰ میباشد که در مجموع ۱۲۳۰۷ نفر میباشند. برای انتخاب نمونه آماری با توجه به جدول مورگان که یک جدول استاندارد برای انتخاب نمونه آماری میباشد ۳۷۳ نفر انتخاب شد. شیوه نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای بود. ابزار پژوهش پرسشنامه شفقت ورزی به خود نف (۲۰۰۳)، هوش معنوی کینگ (SISRI) و مقیاس ارزیابی تعلل ورزی تحصیلی تاکمن (TPS) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از از شاخصهای آمار توصیفی مثل میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون رگرسیون ساده استفاده شد و نتایج تحلیل فرضیه ها نشان داد که متغیر خود بخششی -۰/۴۶ متغیر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان را پیشبینی میکند و همچنین متغیرهوش معنوی -۰/۳۰متغیر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی میکند.