نگاهی به باسیلوس آنتراکس به عنوان عامل سلاح بیولوژیک
محل انتشار: فصلنامه ابن سینا، دوره: 15، شماره: 3
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 227
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SINA-15-3_007
تاریخ نمایه سازی: 8 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: تجزیه و تحلیل های جامعه شناختی نشانگر این مهم است که بیوتروریسم یکی از تهدیدهای اصلی قرن ۲۱ در جامعه امروزی می باشد. استفاده از سلاح های بیولوژیک نادر و در عین حال دارای سابقه ای طولانی است. به تازگی آنتراکس به عنوان یکی از سلاح های بیولوژیک قدرتمند، مورد توجه بسیاری از کارشناسان می باشد. روش بررسی : در این مطالعه کلمات کلیدی Bioterrorism، Anthrax و Biological weapon با استفاده از موتورهای جستجوگر اینترنتی Pubmed و Google طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳ جستجو شد. یافته ها: آنتراکس باکتری گرم مثبتی است که قادر به ایجاد انواع سیاه زخم پوستی، استنشاقی و گوارشی می شود. اخیرا نوع چهارمی از آنتراکس پوستی در معتادان تزریقی با عفونت شدید بافت نرم گزارش شده است. آنتراکس پوستی در عین حالی که شایعترین نوع می باشد ولی به علت سیرکلینیکی واضح و شناسایی به موقع عوارض اندکی دارد. آنتراکس استنشاقی بیشترین میزان ناتوانی و مرگ را به دنبال دارد. علائم کلینیکی معمولا در دو مرحله بیان می شود. علائم کلینیکی مشابه در مراحل اولیه بین انواع بیماری گاهی منجر به شناسایی دیررس انواع گوارشی، استنشاقی و تزریقی می شود. بنابراین به محض مشکوک شدن به سیاه زخم تشخیص با رنگ آمیزی گرم و کشف عامل بیماری زا از خون یا بافت های آلوده و به دنبال آن با تست های تاییدی مثل PCR داده می شود. قدم اساسی برای درمان بیماری آنتراکس استفاده از آنتی بیوتیک ها و همچنین آنتی توکسین، کورتیکواستروئید، تهویه مکانیکی و همچنین واکسیناسون به عنوان درمان کمکی می باشد. بحث و نتیجه گیری: پیشرفت در تشخیص، واکسن مناسب، پروفیلاکسی بعد از تماس، کنترل عفونت و آلوده زدایی ابزار اصلی در مهار سلاح های بیولوژیک قدرتمند است. برای حصول اطمینان از پاسخ مناسب سیستم های مراقبتی و بهداشت عمومی، لازم است دولت با ایجاد ذخایر دارویی و بهبود زیرساخت های بهداشت عمومی، گسترش پاسخ در وضعیت های اضطراری را فراهم نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کتایون زیاری
Department of phatology, AJA University of Medical Sciences, Tehran, Iran
کامیاب علیزاده
IRIAF Health Administration, Tehran, Iran
محمدعلی رضوانفر
IRIAF Health Administration, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :