بررسی تاثیر شیوه های مدیریت ایمنی محل کار بر رفتار شهروندسازمانی با تاکید بر نقش میانجی خطر درک شده مرتبط با کووید ۱۹ و ناامنی شغلی درک شده

در این پژوهش، هدف بررسی تاثیر شیوه های مدیریت ایمنی محل کار بر رفتار شهروندسازمانی با تاکید بر نقش میانجی خطر درک شده مرتبط با کووید ۱۹ و ناامنی شغلی درک شده است. برای سنجش متغیرهای پژوهش پرسشنامه استاندارد ون و همکاران (۲۰۲۲) بکار گرفته شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده و جهت پاسخ به سوالات و بررسی فرضیات تحقیق از نرم افزار SmartPLS۳ و روش مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جزئی استفاده گردید. نتایج نشان داد شیوه های مدیریت ایمنی کار بر خطر در ک شده از کووید ۱۹ و رفتار شهروندسازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد اما بر ناامنی شغلی درک شده تاثیر معناداری ندارد. نتایج پژوهش همچنین نشان می دهد خطر درک شده کووید ۱۹ بر رفتار شهروند سازمانی و ناامنی شغلی درک شده کارکنان موثر بوده است. بررسی نقش میانجی متغیرها نیز نشان داد که خطر درک شده کووید ۱۹ و ناامنی شغلی بر رابطه میان شیوه های مدیریت ایمنی و رفتار شهروند سازمانی کارکنان نقش میانجی ندارند.