طرح معماری مرکز اقامتی آموزشی و فرهنگی برای کودکان خیابانی با رویکرد تاثیر فضا بر زندگی در شهر یاسوج

یکی از دغدغه های بسیار مهم که امروزه جوامع بشری و به طور جدی تر جوامع در حال توسعه را در بر می گیرد، مقوله ی کودکان کار می باشد. مهمترین عامل به وجود آمدن این پدیده، فقدان وجود کانون خانواده می باشد، که این از عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی حاکم بر جامعه نشات می گیرد. از سوی دیگر وجود کودکان کار در سطح جامعه باعث بروز خطرات و گاه به وجود آمدن صحنه های دلخراش در انظار عمومی و برانگیخته شدن عواطف و احساسات افراد جامعه می شود. به همین دلیل توجه به موضوع نوسازی و طراحی اقامتگاه برای این قشر از جامعه حساسیت آن را دو چندان نموده است. در این پژوهش سعی شده است تا با طراحی یک مجموعه استاندارد و با در نظر گرفتن همه ابعاد آموزشی، فرهنگی، اقامتی و تفریحی، باعث افزایش رشد و شکوفایی و فراهم نمودن بستری برای پرورش خلاقیت، استعداد ها و در نتیجه باعث افزایش حس اعتماد به نفس آن کودکان شده تا عدم وجود خانواده را مرهم گذارد و در طی زندگی در مجموعه حمایتی برای همگامی با جامعه و پذیرفته شدن در میان مردم به مهارت ها و توانائی های لازم برسند. روش کلی تحقیق به صورت کیفی بوده از طرفی دیگر روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی، از نظر استراتژی تشریحی و از نظر محل جمع آوری داده های میدانی، مطالعات طرح های پژوهشی و بررسی پروژه های اجرایی می باشد؛ در آن فضای لازم برای کودکان کار به شکلی طراحی شده است که آنان در محیطی شبیه به کانون خانواده با برخورداری از امکانات مورد نیاز جهت پرورش روحیاتی متناسب با جامعه حاکم، رشد یابند.