توان زیستی ( Vitality ) معیار طلایی در طب کل نگر و پیشنهاد کاربرد این معیار برای بازشناسی درمانهای حقیقی از شبه درمانهایی مانند فرادرمانی

بسیاری از مکاتب و روشهای پیشگیرانه-درمانی مطرح در طب موسوم به مکمل و جایگزین در اصل خود عملا مدعی بینش و رویکرد کل-نگرانه ( Holistic) می‌باشند؛ از این جمله اند: طب سنتی ایران، طب سنتی هند (آیرودا) طب سنتی چین و طب سوزنی، همیوپاتی و غیره. مکاتب و روش‌های مدعی کل-نگری چه بسا به درستی آزموده نمی‌شوند، نه فقط به سبب وجود بعضی تنگ نظری‌ها و تعصبات در پاره ای مخالفان و یا موافقان و منافع مادی و یا معنوی مربوط، بلکه همچنین به دلیل " رویکرد نامناسب آزمونهای مورد استفاده و معیارهای مورد توجه در آن آزمونها". - ارزیابی کارآمدی برخی داروها و مواد و شیوه های مورد استفاده در مکاتب و روشهای مزبور با چالش‌های جدی روبرو بوده و در موارد زیادی قضاوت‌هایی نادرست را در پی داشته است. طبعا یک مکتب و روش مدعی کل-نگری را نمی‌توان با شیوه ها و معیارهای جزءنگرانه به درستی آزمود. برخی تغییرات در این یا آن نشانه و اختلال محدود (که گاه نیز در طب رایج از آن اختلال به عنوان یک بیماری یاد می‌شود)، آن هم در مدت زمان محدود انجام یک مطالعه، را نمی‌توان دلیل درستی یا نادرستی ادعای شفا در مکاتب و روش‌های مدعی کل-نگری قلمداد کرد. (چه این که در جریان درمانهای کل-نگرانه پاره ای نوسانات در چارچوب آنچه بیرون-ریزی و از این قبیل خوانده میشود امری قابل انتظار است.) این کاستی یکی از مهمترین دلایل نتایج ضد و نقیض در مطالعات انجام شده در باره میزان کارآمدی مکاتب و روشهای کل-نگر در علاج بیماریها و گاه غیرعلمی تلقی شدن آنها بوده است. - در این مقاله بر لزوم "سنجش شاخصهای توان زیستی یا توان حیاتی ( Vitality )، به معنای میزان تحقق قابلیت‌های بالقوه زیستی، به مثابه یگانه محک و معیار صحیح برای تشخیص میزان درستی ادعاهای شفا و درمان حقیقی در مکاتب و روشهای مدعی کل-نگری" تاکید شده است. - همچنین برای نمونه، پیشنهاد استفاده از معیار توان زیستی و شاخص‌های کل-نگرانه به جای شاخص‌های جزءنگرانه در آزمودن ادعای شفادهی در آنچه "فرادرمانی (Faradarmani) " خوانده شده و در واقع نوعی "شبه درمان یا درمان کاذب (Pseudomedicine) با ادعای کل-نگری" میباشد در چارچوب انجام آزمایشاتی ساده و کم-هزینه بر روی مدلهای حیوانی مطرح گشته است.