ارزیابی تغییرات خشکسالی و نقش مدیریت بحران در کاهش آسیب پذیری اقتصادی – اجتماعی (نمونه موردی استان خوزستان)

تغییر اقلیم از چالش های مهم زیست محیطی است. یکی از مهمترین مشخصه های اقلیمی در هر منطقه مقدار بارندگی آن است. خصوصیت بارش مانند مقدار، تغییر، توزیع و فرسایندگی آن در منابع آب و مدیریت آن اهمیت زیادی دارد.تغییرپذیری شدید درون سالی و بین سالی بارندگی یکی از ویژگیهای آب وهوایی ایران است. خشکسالی یکی از بلایای طبیعی است که ماهیتی اقلیمی داشته و عمدتا۱ از ناهنجاریها و بی نظمی های ایجاد شده در بارش بوجود می آید و یکی از پدیده های آب و هوایی و از جمله رخدادهای مصیبت باری است که همواره خسارتهای زیادی به جوامع انسانی وارد می سازد. به طور کلی خشکسالی در همه رژیم های آب و هوایی کشور با شدت و ضعف مختلف روی می دهد.هدف از انجام این پژوهش ارزیابی تغییرات فضایی خشکسالی و پیوند آن با پارامترهای اقلیمی در خراسان بزرگ می باشد.روش انجام تحقیق به صورت اسنادی و کتابخانه ای می باشد. بدین ترتیب ابتدا اطلاعات مربوط به بارندگی از ایستگاه های منطقه مورد مطالعه جمع آوری گردید و سپس با استفاده نقشه های پهنه بندی شاخص SPI ایستگاه ها با استفاده از روش میان یابی کریجینگ طی دوره آماری مورد مطالعه ترسیم گردید و خشک ترین و ترترین سال مشخص شد. بر این اساس سال های ۱۳۷۸ و ۱۳۸۷ شدیدترین خشکسالی ها و سال ۱۳۷۱ ترسالی شدید رخ داده است. طبق نتایج به دست آمده سال های ۷۸ ،۸۶ و ۸۷ سالهای با بیشترین درصد مساحت خشکسالی و سالهای ۷۰ ،۷۱ ، ۷۶ و ۸۰ سال های با بیشترین درصد مساحت ترسالی هستند.