نقش سازگاری و تداخل الکترومغناطیسی در هوافضا

هوافضا (Aerospace) شامل جو زمین و فضای پیرامون آن است که گاهی نیز فضای بیرونی نیز نامیده میشود. به طور کلی این اصطلاح برای اشاره به صنایع و پژوهشهایی که طراحی، ساخت، عملیات و نگهداری خودروهایی که در هوا و فضا حرکت میکنند را در بر میگیرد. سازگاری الکترومغناطیسی((EMC یکی از مباحث ویژه در علم مهندسی الکترونیک و مخابرات است و عملکرد صحیح سیستمها منوط به رعایت الزامات مربوط به آن است، این موضوع در سامانه های فضایی اهمیت مضاعفی پیدا میکند.علاوه بر این مهمترین استانداردهای جهانی درحوزه EMC استانداردهای فضایی و نظامی معرفی شده اندباتوجه به اینکه صنعت هوافضا از جمله صنایع استراتژیک هر کشوری به شمار میرود، از این رو استفاده از فناوریهای پیشرفته مواد برای افزایش کارایی این صنعت بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مسائلی که در ارتباط با سازگاری الکترومغناطیسی مطرح میشود در دو سطح سیستم و زیرسیستم قابل ارزیابی است. بنابراین هدف از تدوین این مقاله بررسی نقش سازگاری الکترومغناطیسی و تداخل در هوافضا است.