مروری بر فرآیند گازرسانی(Gasification )در کاهش آلودگی های محیط زیستی

گازرسانی یکی از فرایندهای مهمی است که نسبت H۲ به CO بالایی از پسماندهای زیست توده را در بر می گیرد. گاز تولیدشده حاصل از گازرسانی زیست توده برای کاربردهای گرمایش و تولید برق انجام می شود. استفاده از سوخت با رطوبت کمتر،معمولا کمتر از ۱۵ از نظر وزنی، ماده فرار بالاتر از ۱۰ و نسبت هم ارز ۰/۳ ، فرآیند کارآمد گازرسان را تضمین می کند. فرآیندگازرسانی، زیست توده را به گازهای قابل احتراق تبدیل می کند، که در حالت ایده آل شامل تمام انرژی موجود در آن است. اهمیت زیست توده در بخش انرژی اکنون کاملا شناخته شده است. روش ها و تکنیک های استخراج انرژی از زیست توده و بهینه سازی آنهامطمئنا۰ می تواند بخشی از تقاضای انرژی را برای مردم تامین کند. فرآیندهای گازرسانی از نظر انجام واکنش می تواند مستقیم یا غیرمستقیم باشد. بیشترین طبقه بندی پذیرفته شده نیز بر اساس ساختار فیزیکی بصورت بستر ثابت و بستر سیال بصورت طرح بالا یا پایین مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج حاکی از این است که فرآیند گازرسانی طرح پایین به عنوان تنها روش مناسب برای سیستم های قدرت در مقیاس کوچک به شمار می رود، زیرا در این نوع فرآیند قیر کمتری تولید شده و همچنین کیفیت گاز بالاتر است. محیط زیست نیز تحت تاثیر تبدیل ترموشیمیایی زیست توده قرار نمی گیرند.