مقایسه نیروهای عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری در فوتبالیست های نخبه با و بدون لوردوز افزایش یافته کمری در حرکت پرش فرود تک پا

مقدمه و هدف:لوردوز افزایش یافته کمری یکی از تغییر شکلهای ستون فقرات است که موجب تغییرات مرکز ثقل به جلو و افزایش حرکت لگن میشود، همچنین عاملی است که ثبات ناحیه تنه، کمربند کمری-لگنی-رانی و اندام تحتانی را تغییر میدهد، و منجر به وارد شدن نیروهای اضافی در حرکات مختلف به خصوص در اندام تحتانی میشود. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه نیروهای عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری در فوتبالیستهای نخبه با و بدون لوردوز افزایش یافته کمری در حرکت پرش فرود تک پا میباشد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی مقایسه ای، کاربردی و از نظر طرح؛ مقطعی بوده، به طوری که ۲۸ نفر ۱۴) نفر لوردوز افزایش یافته کمری و ۱۴ نفر لوردوز کمری طبیعی) فوتبالیست نخبه با توجه به معیارهای ورود و خروج، با میانگین سن ۲۴±۲/۴۲سال، میانگین قد۱۷۸±۶/۰۶ سانتیمتر و میانگین وزن۷۲±۴/۹۳ کیلوگرم انتخاب شدند. ابتدا از آنها پرش سارجنت به منظور تعیین کردن حداکثر پرش عمودی گرفته شد و سپس آزمودنیها با نصف حداکثر پرش خود به صورت دوپا پرش کردند و با پای غالب روی صفحه نیرو فرود آمدند. برای تجزیه وتحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار spss از تحلیل تی مستقل استفاده شد.یافته ها: حداکثر نیروی عکس العمل زمین در جهت داخلی-خارجی و عمودی بین گروه لوردوز افزایش یافته کمری و لوردوز طبیعی در پای غالب از لحاظ آماری تفاوت معنیداری مشاهده شد .(P ≤۰/۰۵ ) اما در جهت قدامی-خلفی در پای غالب بین دو گروه تفاوت معنیداری مشاهده نشد. همچنین نرخ بارگذاری در پای غالب هم از لحاظ آماری بین دو گروه تفاوت معنیداری وجود داشت .(P≤ ۰/۰۵)بحث و نتیجه گیری: شناسایی تغییرات بیومکانیکی حاصل از ناهنجاری لوردوز افزایش یافته کمری لازم و ضروری به نظر میرسد تا در صورت بروز تغییرات در ورزشکاران از بروز بیثباتی اندام تحتانی و آسیبهای مرتبط با آنها در حین فعالیتهای ورزشی جلوگیری به عمل آید. لذا محققان و متخصصان میتوانند با شناسایی افراد دارای لوردوز افزایش یافته کمری، با بهکار بردن برنامه های اصلاحی در راستای کاهش میزان لوردوز کمری و بهتبع آن کاهش احتمال بروز آسیبهای ذکر شده، افزایش عملکرد ورزشی و سلامت سیستم عصبی و عضلانی-اسکلتی در ورزشکاران خود، اقدام نمایند.