مطالعه نقش محورهای پیاده در ارتقای کیفیت محیط شهری

امروزه پیاده روها فقط یک فضای عبور و مرور نیستند، بلکه فضایی برای دیدار و صحبت، خریدو و فروش و ... هستند؛ تجربه حسی، عاطفی و معنوی انسان نسبت به محیط زندگی که پس از ادراک و قضاوت نسبت به محیط خاص در فرد به وجود می آید حس تعلق و دلبستگی به مکان نامیده میشود. حس تعلق به مکان بر ارزشها، نگرشها و به ویژ رفتار اجتماعی افراد در مکان تاثیر میگذارد و این حس عاملی برای احساس امنیت، لذت و ادراک عاطفی و هویتمندی افراد میباشد که در شکل دهی به این حدس دو دسته از عوامل کالبدی و عوامل شناختی نقش موثری را ایفا میکنند. پیاده ها معابری با بالاترین کاربرد در میان عابران پیاده؛ یکی از عوامل اصلی تشویق افراد به پیادهروی میباشد. مسیرهای عابر پیاده به عنوان بخش جدایی ناپذیر سیستم حمل و نقل شهری و ارتباط دهنده مبدا، مقصد با سواره رو میباشد؛ با اختراع اتومبیل، به تدریج نقش فضاهای پیاده محور در شهرها کاسته شده و این امر در کیفیت محیط شهری نیز متاثر بوده است. با توجه به این مسئله هدف از این مطالعه بررسی نقش پیاده راه ها در ارتقای کیفیت محیط شهری میباشد، به نظر میرسد؛ افزایش کیفیت پیاده راه ها و فراهم کردن تسهیلات بیشتر باعث ارتقای کیفیت فضای شهری خواهد شد. بنابراین به منظور تعمیق در موضوع پژوهش، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به بررسی نقش محورهای پیاده در ارتقای کیفیت شهری پرداخته ایم. مطالعه پیش رو از نوع کاربردی است با توجه به مطالعات پیشین و نتیجه تحقیق به دست آمده، برای یافتن راه های کاربردی و عملگرا، به تجزیه و تحلیل این یافته ها میپردازد. نتایج نشان میدهد، که نقش و تاثیر پیاده راه ها باعث پویایی محیط و فضاهای شهری میگردد به همین منظور افزایش کیفیت پیاده راه ها باعث افزایش کیفیت محیط شهری می شود.