بررسی کشاورزی شهری، ضرورتها و راهکارها، در توسعه پایدار مدیریت شهری (نمونه موردی شهر شازند)

کسب و کارهای کشاورزی، نقش مهمی را به عنوان موتور محرکه رشد بخش کشاورزی ایفا می کنند. با وجود این، صنایع کشاورزی در ایران رشد مناسبی نداشته اند و نقش لازم را در توسعه کشاورزی، به ویژه از طریق ایجاد بازار پردرآمدتر برای کشاورزان خرده مالک ایفا نکرده اند.گسترش و صنعتی شدن شهرها، کاهش جمعیت روستایی، از بین رفتن زمینهای کشاورزی و افزایش روز افزون ساخت و ساز در آنها موجب شده تا عواملی مانند نیاز به غذا و نیازهای اقتصادی و اکولوژیکی و زیست محیطی و در همان راستا نیاز مبرم به سبزینگی بیشتر در شهرها به شدت احساس بشود، اما مساله اصلی این است که چگونه میتوان در شهرهای صنعتی و پرجمعیت نیازهای پیش گفته را پاسخ داد؟ به نظر میرسد یکی از روشهای پاسخ گویی به این مساله ورود هدفمند کشاورزی در منظر شهری باشد. هدف از انجام این تحقیق شناسایی عوامل بازدارنده توسعه کشاورزی شهری بود. در این مطالعه از روش توصیفی - پیمایشی استفاده گردید و برای گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسش نامه توسط پنلی از اعضای هیات علمی و کارشناسان مرتبط تائید شد و پایایی آن از طریق پیش آزمون و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام شد. مقدار این ضریب ۰/۸۴ به دست آمد. جامعه آماری این تحقیق را ۳۶۰ نفر از کارشناسان جهاد کشاورزی شهر شازندتشکیل دادند. از میان آنان نمونه ۱۸۶نفری با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. براساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی موانع توسعه کشاورزی شهری به ترتیب در عاملهای زیست محیطی((۲۸/۱۱۵، سیاست گذاری-زیربنائی((۲۲/۱۵۷، آموزشی- ترویجی((۱۸/۰۱۴ و اقتصادی((۱۳/۰۲۷خلاصه شدند. در مجموع این عوامل ۸۱/۳۱۳درصد از کل واریانس موانع را تبیین کردند.