تبیین الگوی طراحی مدارس پایدار براساس دستورالعمل مدیریت سبز (نمونه موردی اقلیم گرم و خشک- منطقه ۵ اصفهان)

معماری پایدار مفهومی است که با هدف محافظت از محیط زیست در برابر معماری مطرح میشود. جهان امروز افزایش روز افزون جمعیت، از جمله عواملی است که جوامع امروزی را به سمت حمایت از انرژیهای پاک، پایدار و تجدیدپذیر سوق می دهد. از دیدگاه آموزشی پایدار، بسیاری از محققان و سازمانها سعی در یافتن ارتباط بین آموزش محیط زیست به کودکان را داشته اند. در وضعیت کنونی توجه اصلی در طراحی مدارس تنها به امر کارکرد متعارف و مکانیکی آموزش معطوف بوده و مدرسه به مثابه موسسه خدمات آموزشی دیده شده است. بر این اساس بسترسازی بهینه با هدف ارتقای بهره بری و کیفیت گرایی مبتنی بر مدیریت بهینه مواد و منابع با بهره مندی مطلوب از محیط زیست، موجبات شکل گیری »الگوی مدیریت سبز«در کشور شده است. هدف از این پژوهش، اصول و الگوهای طراحی مدرسه پایدار بر اساس آئین نامه هفتچین میباشد. روش تحقیق این پژوهش با توجه به طیف وسیع مطالعه در مبانی نظری و چهارچوب نظری از روش توصیفی تحلیلی، و در بدنه پژوهش از روش تحلیلی و مقایسهای استفاده شده است. که با تحلیل داده ها ( هفت جلد دستورالعمل مدیریت سبز مدارس(هفت چین)) به روش تحلیل محتوا، و ارائه اصول و الگوهایی برای پاسخ به سوال، چگونه یک مدرسه پایدار براساس توصیه های هفتچین طراحی کنیم؟، برای نمونه موردی یک دبستان در اصفهان نشان داده شده است. که کاربرد آن برای اقلیم گرم و خشک(اصفهان) میباشد.