ارزیابی شاخص هوموس (Humus Index) در رابطه با متغیر های پوشش جنگلی و گرادیان ارتفاعی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 278
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFEJ-9-18_017
تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: شاخص هوموس یک نمره عددی مبتنی بر ارزیابی بصری افقهای ارگانیک و شناسایی اشکال هوموس است که می تواند ویژگی های توده های جنگلی و خاک را منعکس کند. هوموس جنگلی حد واسط بین گیاهان و خاک است که تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند توپوگرافی، اقلیم، پوشش گیاهی و خاک قرار میگیرد. با حفر پروفیل هوموس و تعیین شاخص آن می توان در مورد بسیاری از عوامل بوم شناختی اظهار نظر کرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی شاخص هوموس و ارتباط آن با مشخصه های توپوگرافی، خاک و پوشش جنگلی در امتداد یک گرادیان ارتفاعی در قالب چهار طبقهی ۰، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰ متر از سطح دریا، در جنگلهای واز واقع در استان مازندران است.
مواد و روش ها: در هر طبقه ارتفاعی مشخصه های درختی مانند تاج پوشش، تراکم، قطر برابر سینه و ارتفاع و همچنین مشخصه های توپوگرافی و خاک مانند ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، رطوبت و دمای خاک در نه قطعه نمونه ۴۰۰ مترمربعی در قالب طرح تصادفی برداشت شد و همچنین برای شناسایی نیمرخ اشکال هوموس در هر قطعه نمونه پنج پروفیل ۳۰ × ۳۰ سانتیمتری حفر و بر اساس طبقه بندی هوموسیکا شناسایی و طبقه بندی شدند. به منظور ارزیابی شاخص هوموس بین طبقات مختلف ارتفاعی از آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و جهت بررسی ارتباط آن با مشخصه های مذکور از تحلیل رگرسیون چندگانه خطی استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین میزان شاخص هوموس و ضخامت لاشبرگ متعلق به طبقه ارتفاعی ۱۵۰۰ متر بوده است و روند آنها در امتداد گرادیان ارتفاعی افزایشی است. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه بیانگر وجود ارتباط خطی و معنادار بین شاخص هوموس و مشخصه های توپوگرافی و خاک با ضریب تعیین بالا (۰/۷۶= R۲)، بخصوص دمای خاک با (۰/۰۰۰= P-value) است در حالی که مشخصه های پوشش درختی با ضریب تعیین (۰/۳۱= R۲)، به خوبی نمیتوانند پیشگوی مناسبی برای ارزیابی شاخص هوموس باشند. در این بین مشخصه های دمای خاک و تاجپوشش درختی عواملی هستند که بالاترین آماره t را در رابطه با شاخص هوموس نشان داده اند به طوری که کاهش دمای خاک و تاج پوشش جنگلی باعث افزایش شاخص هوموس شده است.
نتیجهگیری: به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که با افزایش ارتفاع از سطح دریا، کمیت بخش آلی کف جنگل و شاخص هوموس افزایش می یابند و تغییرپذیری آنها بیشتر به واسطه تغییر در مشخصه های توپوگرافی و دمای خاک است.
کلیدواژه ها:
Altitude ، Humus forms ، Humusica classification ، Multiple linear regression ، Soil temperature ، Tree species composition ، ارتفاع از سطح دریا ، انواع هوموس ، ترکیب گونه های درختی ، رگرسیون خطی چندگانه ، دمای خاک ، طبقه بندی هوموسیکا
نویسندگان
محمد بیرانوند
Faculty of Natural Resources & Marine Sciences, Tarbiat Modares University (TMU), I. R. Iran
مسلم اکبری نیا
Faculty of Natural Resources & Marine Sciences, Tarbiat Modares University (TMU), I. R. Iran
غلامرضا صالحی جوزانی
Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran (ABRII), Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
جواد قره چاهی
Human Genetics Research Center, Baqiyatallah University of Medical Science, I. R. Iran.
یحیی کوچ
Faculty of Natural Resources & Marine Sciences, Tarbiat Modares University (TMU), I. R. Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :