ارزیابی عملکرد حافظه بیماران آلزایمری (تک زبانه، دو زبانه) و افراد عادی با آزمون فراخنای حافظه فعال با تست اعداد معکوس

در این پژوهش ارزیابی عملکرد حافظه بیماران آلزایمری (تک زبانه، دو زبانه) و افراد عادی با آزمون فراخنای حافظه فعال با تست اعداد معکوس مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر زمانی گذشته نگر و به لحاظ شیوه ی گردآوری داده ها به طرح علی_مقایسه ای تعلق دارد که به شیوه ی میدانی جمع آوری گردید. جامعه آماری را بیماران مبتلا به آلزایمر (تک زبانه و دو زبانه) ساکن در خانه های سالمندان یا مراکز مرتبط با نگهداری از بیماران مبتلا به آلزایمر در استان فارس ۱۳۹۷ تشکیل می دادند که از بین آنها نمونه ای به اندازه ۹۰ نفر، شامل ۶۰ نفر افراد مبتلا بهآلزایمر (تک زبانه، دو زبانه) و ۳۰ نفر افراد عادی به عنوان گروه مقایسه در نظر گرفته شد. ابزارهای اندازه گیری پژوهش نیز پرسشنامه وضعیت روان شناختی آزمون MMSE و پرسشنامه آزمون فراخنای حافظه فعال WM با تست اعداد معکوس ( DBT ) بودند که بین افراد توزیع گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با توجه به سوالات و فرضیه ها از آماره های آمار توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد حداقل و حداکثر استفاده شده است.همچنین در سطح استنباطی از آزمون تحلیل واریانس تک متغیره استفاده شده است. یافته ها نشان داد که بین فراخنای حافظه در همه گروه ها تفاوت معناداری وجود دارد. به طور کلی میانگین گروه افراد عادی بیشتر از افراد دو زبانه مبتلا به آلزایمر و میانگین گروه افراد دو زبانه مبتلا به آلزایمر بیشتر از گروه افراد تک زبانه مبتلا به آلزایمر است.