تاثیر سهامداری بانک ها بر ریسک نقدینگی

از مهم ترین مباحثی که در نظام مالی مطرح می باشد رابطه بین بازده و ریسک است و نظام بانکی با در نظر گرفتن فعالیت و نقشی که در اقتصاد دارد در معرض انواع ریسک ها به خصوص ریسک نقدینگی قرار دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سهامداری بانک ها بر ریسک نقدینگی است که در صورت عدم مدیریت صحیح این ریسک ثبات بخش بانکی آسیب پذیر می-گردد. قلمرو زمانی پژوهش، دوره زمانی ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ می باشد و نمونه پژوهش شامل ۱۶ بانک از بین بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیر و داده های ترکیبی برای هر دو شاخص ریسک نقدینگی انجام شده است. نتایج حاصل از تخمین مدل اول نشان می دهد که بین سرمایه گذاری در اوراق بهادار و شاخص اول ریسک نقدینگی رابطه منفی و معنی دار وجود داشته و بین سرمایه گذاری در اوراق بهادار و شاخص دوم ریسک نقدینگی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج حاصل از تخمین دو مدل به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با سهامداری نظام بانکی دارایی های نقد کاهش یافته و بدهی به بانک مرکزی برای سرمایه -گذاری افزایش می یابد. بنابراین نظام بانکی باید برای تامین نیازهای نقدینگی خود همواره هر دو شاخص ریسک نقدینگی را مورد توجه قرار داده و نقدینگی لازم برای پاسخگویی به نیازهای مشتریان را داشته باشد.