بررسی نقش سکونتگاه های غیررسمی و حاشیه نشینی برافزایش انشعابات غیرمجاز وهدر رفت آب (مطالعه موردی صالح آباد سبزوار)

شاید بزرگ ترین مشکل پیشروی جهان توسعه یافته شهری، شهرکسازیهای غیررسمی یا محلههای فقیرنشین باشد.برآوردهای آماری نشان میدهد که نزدیک به ۸۰ درصد جمعیت جهان در کشورهای توسعهنیافته جایگرفتهاند. تا ۵۰ سال آینده از هر ۱۰۰ نفر فقط ۱۲ نفرشان در کشورهای پیشرفته زندگی خواهند کرد. این توزیع نامناسب و نامتعادل جمعیت در جهان و تمرکز و افزایش مستمر آن در شهرهای کشورهای در حال توسعه نه تنها توسعه ناموزون و ناهماهنگ شهرها را به همراه داشته بلکه باعث شده شهرها توسعه و رشد بیرویه و خارج از مدیریت شهری را داشته باشند. وظیفه تامین آب سالم و بهداشتی در شهرها برعهده شرکتهای آب و فاضلاب بوده که یکی ازمهمترین مشکلات، بحث هدررفت آب و انشعابات غیرمجاز است. به جرات میتوان گفت افزایش سکونتگاههای غیررسمی رابطه مستقیمی با افزایش انشعابات غیرمجاز و هدررفت آب شرب دارد اما میزان آن بسته به سیاست های کنترلی شرکتهای آب و فاضلاب، متغیرخواهد بود. پژوهش حاضر به دنبال دستیابی به این هدف بوده است که بتواند نقش سکونتگاههای غیررسمی و حاشیه نشینی برافزایش انشعابات غیرمجاز و هدر رفت آب )مطالعه موردی صالح آباد سبزوار( را مشخص نماید . نتایج این پژوهش نشان میدهد بخش عمده انشعابات غیرمجاز آب مربوط به مناطق حاشیه نشین و سکونتگاه های غیررسمی است و ساکنان این مناطق به صورت ثبت نشده و غیرمجاز از آب استفاده می کنند.