بررسی تجربی میانگین مصرف آب در خانه های حیاط دار (ویلایی) مشترکین شرکت آب و فاضلاب استان مازندران (مطالعه موردی: روستای شیب آبندان شهرستان جویبار )

امروزه مدیریت مصرف آب، با توجه به محدودیت منابع آب شیرین و تجدیدشونده در جهان، رشد روزافزون جمعیت و نیاز آبی برای حفظ سلامت، بهداشت و تامین غذایی، از اهمیت بسیاری برخوردار است. کم آبی تقریبا گریبان نیمی ازجمعیت جهان را گرفته است. کاهش چشمگیر میزان بارندگی و نزولات جوی، کاهش ذخایر سدها، مصرف بی رویه آب در بخش کشاورزی، برداشت بی رویه آبهای زیرزمینی، هدررفت بالای آبهای سطحی، رشد جمعیت و توسعه، تغییر اقلیم جوی و رژیم بارش، آلودگی منابع آبهای زیرزمینی و استفاده بیش از حد از سموم از مهم ترین چالشهای آب و منابع آبی در ایران و به ویژه استان مازندران است. در نتیجه با توجه به تنشهای کم آبی در چند ده ه اخیر، یادگیری و آموزش روشهای مدیریت مصرف آب در حل بحران کم آبی در کشور نقش به سزایی دارد. در این مقاله به عنوان مطالعه موردی،میزان و الگوی مصرف خانوارها و مشترکین روستای شیب آبندان شهرستان جویبار استان مازندران که دارای خانه هایحیاطدار (ویلایی) هستند بررسی و با میانگین مصارف خانه های بدون حیاط مقایسه شده است. نتایج نشان میدهد که میانگین مصرف ماهانه آب مشترکینی که در منازل خود دارای حیاط و باغچه هستند بسیار بیشتر از میانگین مصرف منازل بدون حیاط و باغچه است. علت آن را می توان به تعداد شیرهای برداشت در حیاط و مصارف مربوط به شستشو، آبیاری باغ و باغچه و نگهداری دام و طیور در فصول مختلف سال نسبت داد.