استفاده از داده های ماهواره Sentinel-۲ و زمینی برای مساحی و تهیه نقشه پراکنش صنوبرکاری های استان تهران

زمینه و هدف: فقدان اطلاعات بهنگام، مستند و علمی از وضعیت موجود (سطح و پراکنش) صنوبرکاری های استان تهران یکی از مشکلات اصلی مدیران بخش تولید چوب برای برنامه ریزی و مدیریت تامین چوب در استان و کشور است. تهیه نقشه و مشخص کردن محدوده های صنوبرکاری و پراکنش آنها در استان تهران برای پایش و ارزیابی تغییرات سطح صنوبرکاری در دوره های کوتاه مدت از اهداف تحقیق حاضر می باشند. روش بررسی: پژوهش حاضر از فروردین ۱۳۹۷ تا اسفند ۱۳۹۸ به مدت ۲ سال در سطح کل استان تهران انجام شد. در این پژوهش از داده های چند زمانه، از ابتدا تا انتهای دوره رویش صنوبر (نیمه دوم اسفند تا آذر) سال ۲۰۱۸ میلادی، حداقل ۶ مقطع زمانی به فاصله ۳۰ تا ۴۰ روز، از داده های ماهواره Sentinel-۲ استفاده شد. سپس ۳۵۵ عرصه صنوبرکاری با پراکنش یکنواخت در استان به عنوان نمونه تعلیمی جهت استفاده در طبقه کننده  SVMبرداشت شد. پس از آزمون و کالیبره کردن مدل SVM بر اساس فنولوژی جنس صنوبر و نمونه های میدانی برداشت شده، نقشه پراکنش عرصه های صنوبرکاری استان استخراج گردید. یافته ها: نتایج نشان داد مساحت کل عرصه های صنوبرکاری استان تهران ۱/۵۱۱ هکتار می باشد که ۰۴/۰ درصد از کل مساحت استان را در برمی گیرد. یک درصد از کل محدوده های صنوبرکاری ها جهت کنترل میدانی به صورت کاملا تصادفی انتخاب و پس از کنترل میدانی، خطای کلی نقشه تهیه شده محاسبه گردید. در این تحقیق موقعیت دقیق مکانی و مساحت صنوبرکاری ها با دقت قابل قبول (۷/۹۶ درصد) برآورد شد. بیشترین میزان سطح صنوبرکاری ها در شهرستان دماوند (۸/۱۹۶ هکتار) و کمترین آن در ورامین (۲۲/۰ هکتار) به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: با استفاده از اطلاعات حاصل (نقشه پراکنش و مساحی صنوبرکاری های استان) می توان در مطالعات مربوط به برنامه ریزی کشت و توسعه زراعت چوب برای حال و آینده استان اقدام نمود.