کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بزرگسالان مبتلا به لوسمی

با توجه به شیوع و بروز بالای لوسمی در جهان و نیز در ایران و عوارض ناشی از این بیماری و درمان آن، بر آن شدیم که کیفیت زندگی بیماران لوسمی را که در ایران به صورت انگشت شمار و بسیار اندک انجام شده بررسی کنیم. در این مطالعه مقطعی تعداد ۱۰۰ نفر بیمار که در بخش هماتولوژی بیمارستان نمازی شیراز بستری بودند و ۱۰۰ نفر از افراد سالم از میان همراهان و دانشجویان، مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه SF-۳۶ استاندارد شده برای ایرانیان، اطلاعات جمعیتی در مورد بیماران تکمیل گردید و نتایج با گروه کنترل مقایسه شد. پس از محاسبه نمرات بیماران و گروه کنترل در هر یک از ابعاد کیفیت زندگی مشخص شد که گروه کنترل نسبت به گروه بیماران در تمامی هشت بعد به صورت معنی داری از کیفیت زندگی بهتری برخوردار است. در بررسی رابطه مدت بیماری و انواع لوسمی ها و کیفیت زندگی وابسته به سلامت، تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. با توجه به پایین تر بودن کیفیت زندگی در بیماران در مطالعه حاضر و نیز مطالعات مشابه، مداخله های جدی در اموری از قبیل روش های درمانی، توان بخشی، مددکاری اجتماعی، کمک های مالی و روان درمانی توصیه می شود.