آگاهی مردم شهر تهران از هفت علامت آگاه کننده از سرطان و بکارگیری اقدامات حفاظتی در برابر سرطان

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی مردم شهر تهران از هفت علامت آگاه کننده سرطان و نحوه بکارگیری اقدامات حفاظتی در برابر سرطان انجام گرفت. ۲۵۰۰ نفر از شهروندان تهرانی به صورت نمونه گیری طبقه ای خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش اطلاعات جمعیتی، سوالات مربوط به سنجش میزان آگاهی از علائم آگاه کننده از سرطان و سوالات نحوه بکارگیری اقدامات حفاظتی در برابر سرطان بود، که اعتبار آن از طریق اعتبار محتوا و پایایی آن به روش ضریب آلفای کرونباخ تعیین گردید. اطلاعات در یک نوبت و حضوری جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نگارش ۵/۱۱ و با استفاده از آزمون آماری مجذور کای انجام گرفت. سطح مطلوب ۱۰۰-۸۰% ، نسبتا مطلوب ۹/۷۹-۶۰% و نامطلوب ۹/۵۹-۰% در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان دادند وضعیت آگاهی بیشترین درصد شهروندان تهرانی مورد مطالعه نسبت به علائم هشدار دهنده سرطان ( ۶/۶۶ درصد) در سطح نامطلوب و کمترین درصد (۹ درصد) در سطح مطلوب قرار دارند. وضعیت بکارگیری اقدامات حفاظتی در برابر سرطان در مورد اکثر شهروندان تهرانی مورد مطالعه (۷/۷۸ درصد) در سطح نامطلوب و فقط ۶/۷ درصد در سطح مطلوب بود. ارتباط آماری معنی داری بین دو متغیر آگاهی از علائم هشدار دهنده سرطان و اقدامات حفاظتی نشان داده شد. بنابراین افزایش آگاهی مردم در زمینه پیشگیری از سرطان توصیه می شود.