میزان فراوانی پدیکولوز سر در دانش آموزان شرکت کننده در اردوهای تابستانی

هدف از این بررسی ارزیابی فراوانی ابتلا به پدیکولوز سر میان دانش آموزان مقطع راهنمایی شرکت کننده در اردوهای تابستانی است.این بررسی، یک مطالعه مقطعی (Cross-Sectional) از وضعیت ابتلا به پدیکولوز سر در ۱۳۲۰۶ دانش آموز مقطع راهنمایی استان های مختلف کشور است که در تابستان سال ۱۳۸۴ انجام شد. معاینه در روز اول اردوها و بلافاصله بعد از ورود دانش آموزان به اردو صورت گرفت. اطلاعات جمعیتی شامل جنس، سن، استان محل زندگی و میزان سواد پدر و مادر از دانش آموزان پرسیده شد. معاینه توسط پزشک صورت گرفت و موهای سر دانش آموزان به فاصله ۱ تا ۲ سانتی متر توسط دست از هم جدا می شد. چنانچه رشک یا پدیکولوز زنده مشاهده می شد، وی توسط پزشک به عنوان فرد آلوده تلقی می گردید. اطلاعات به دست آمده به نرم افزار آماری SPSS وارد شده و آمار توصیفی با استفاده از جداول توزیع فراوانی ارائه گردید. از ۱۳۲۰۶ دانش آموز، ۷۵۸ نفر(۷/۵ درصد) مبتلا به پدیکولوز بودند. از این تعداد ۳ نفر (۱/۰ درصد) پسر و ۷۵۵ نفر (۹/۹ درصد) دختر بودند. با استفاده از آزمون آماری مجذور کای به بررسی تفاوت فراوانی رخداد ابتلا به پدیکولوز سر در دو جنس پرداخته شد و نتایج نشان داد که تفاوت معنی دار آماری وجود دارد (۰۰۰/۰=P). بیشترین درصد فراوانی ابتلا به پدیکولوز به ترتیب در دانش آموزان استان سیستان و بلوچستان (۱/۱۱ درصد)، هرمزگان (۶/۱۰ درصد) و اردبیل (۱/۷ درصد) گزارش شد. با استفاده از همین آزمون به بررسی تفاوت ابتلا به پدیکولوز بین دانش آموزان دارای پدران بی سواد و با سواد پرداخته شد و تفاوت معنی دار آماری به دست نیامد (۷%=P). همچنین با استفاده از همین آزمون به بررسی تفاوت ابتلا به پدیکولوز با سطح سواد مادران پرداخته شد و تفاوت معنی دار آماری به دست آمد (۳۹%‍=P). ابتلا به پدیکولوز به خصوص در سنین نوجوانی و در دختران شایع تر از پسران است. ابتلا به این انگل پوستی انتشار وسیعی دارد و در تمام استان های کشور مشاهده می شود. ابتلا به پدیکولوز دانش آموزان با جنسیت و بی سوادی مادر ارتباط معنی داری دارد(۰۰۰/۰=P و ۰۳۹/۰=P).