نقش پلیس و آموزش و پرورش در فرهنگ سازی عدالت ترمیمی

زمینه و هدف: کاربرد عمومی آموزش و پرورش، اجتماعی کردن افراد جامعه است که در این راستا، انتقال فرهنگ و اخلاق اسلامی، تربیت اسلامی، گزینش تخصصی و نظارت بر ارزش ها موجب شکل گیری شخصیت افراد، امنیت و سلامت جامعه می شود. معلمان در فضای آموزشی، دانش آموزان را تربیت و پرورش می دهند و پلیس نیز در جامعه، به عنوان معلمان نظم و امنیت خدمت رسانی می کند و این دو نهاد، می توانند همواره در تعامل ها و پژوهش های مشترک، تهدیدها و آسیب های اجتماعی را در راستای رشد و شکوفایی روز افزون جامعه برطرف کنند. بهره گیری از ظرفیت گسترده آموزش و پرورش در راستای عدالت ترمیمی در جامعه، از طریق فرهنگ سازی در نهاد خانواده، باعث می شود تا پلیس به عنوان بازوی اجرایی عدالت ترمیمی موفق باشد؛ بنابراین هدف از نگارش این پژوهش بررسی چگونگی تعامل پلیس و آموزش و پرورش در راستای نهادینه سازی عدالت ترمیمی، به روش میانجی گری است.روش شناسی: این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، جزء تحقیقات توصیفی- تحلیلی است که با روش مطالعه اسنادی و استفاده از مطالعات کتابخانه ای است.یافته ها و نتیجه گیری: مهم ترین راهبرد مقابله با آسیب های اجتماعی، در جامعه، فرهنگ سازی است که در این مسیر نقش آموزش و پرورش بسیار کلیدی است، زیرا معلمان هنر بهتر زیستن را به افراد جامعه می آموزند و در پیشبرد مهارت های آموزشی آنان نیز بسیار موثر هستند. یکی از نگرانی هایی که پلیس در سر راه عدالت ترمیمی از طریق میانجی گری دارد این است که آیا رضایتی که طرفین دعوا نسبت به میانجی گری پلیس ابراز می کنند، از روی میل و اراده است یا از روی ترس و اجبار ؟ برای حل این مشکل باید آگاهی مردم را بالا برد و با نظارت بر کار پلیس، به آنها اطمینان داد که هیچ اجباری به پذیرش میانجی گری پلیس با نتایج آن ندارند. نتیجه آنکه افزایش آگاهی عمومی، تبیین عواقب سوءبزه بر جامعه، تاکید بر کرامت و ارزش ذاتی انسان، تقویت آموزه های اخلاقی و دینی موجب تقویت فرهنگ جامعه خواهد شد. در این صورت، فرایندهای ترمیمی، جایگزین یا مکمل مناسبی برای فرایندهای کیفری خواهد بود.