نقد و ارزیابی گفتمان امامت در رویارویی ابن تیمیه و علامه حلی در منهاج السنه و منهاج الکرامه
محل انتشار: فصلنامه سیاست متعالیه، دوره: 9، شماره: 35
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 131
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SMP-9-35_006
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر تحلیل گفتمان امامت در اندیشه سیاسی علامه حلی و ابن تیمیه بوده تا با برجسته سازی نقاط ضعف و دیدگاه آنان، براساس عقل، کتاب و سنت، به نظریه معقولی از دین اسلام در باب مشروعیت سیاسی، رهنمون گردد. از این رو، با روش تحلیل گفتمان میشل فوکو در بیان اشتراکات و افتراقات دو دیدگاه، نشان داده شد که ابن تیمیه، به دلیل خلط در مفهوم امامت، نتوانسته است در نظریه پردازی موفق عمل کند. دیدگاه وی اشکالاتی نظیر تناقض گویی، دخیل دانستن مردم در امر مشروعیت سازی، ارائه معیارهای غیر واقع نما، سکولاریزه کردن جامعه، مشروعیت بخشی به حکومت های فاسد و خودکامه دارد. در مقابل، علامه حلی به دلیل استفاده صحیح از عقل و نقل، توانسته است به صورت منطقی، دیدگاه خود را در باب مشروعیت سیاسی، مبتنی بر جهان بینی صحیح اسلامی قرار داده، آن را ناشی از اراده تشریعی خداوند متعال بداند که فقط از طریق نصب الهی محقق می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ملیحه قنادیان
دانشجوی دکتری، گروه تاریخ اسلام، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
محبوبه اسماعیلی
استادیار، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
میرزا محمد حسنی
استادیار، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :