بررسی نقش میانجی قابلیت های نظارتی در تاثیرگذاری ارتباطات بین فرهنگی بر عملکرد ارتباطات در شرکتهای صادراتی ایران

هدف اصلی این پژوهش بررسی میزان تاثیر ارتباطات بین فرهنگی با نقش میانجی قابلیت های نظارتی شامل، انتقال دانش فنی بین المللی، نظارت بین المللی و سطح انطباق قرارداد بر عملکرد ارتباطات در شرکتهای صادراتی ایران می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی_تحلیلی، به شیوه پیمایشی با رویکرد علی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران بخشی از شرکتهای صادراتی در ایران برابر با ۸۰۰ نفر می باشد و نمونه آماری ۲۶۰ نفر است که با استفاده از جدول مورگان به روش تصادفی به شیوه نسبی انتخاب شده است. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه استاندارد نابیل و همکاران( ۲۰۱۸ ،) می باشد و روایی به شکل صوری و روش تحلیل عاملی با شاخص KMO )۸۹۷ / ۰) و همچنین پایایی آنها با گزارش ضریب آلفای کرونباخ کل ( ۹۲۷ / ۰) مورد تایید قرار گرفت. در تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد، کهدر تحلیلهای توصیفی از نرم افزار spss نسخه ۲۱ و در بخش تحلیل های استنباطی و آزمون فرضیه های پژوهش هم از معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل ۸ / ۸ استفاد شد. نتایج پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر نشان می دهند که انتقال دانش فنی بین المللی امتیاز دهنده ، قابلیت های نظارت بین المللی امتیاز دهنده، توانایی انطباق قرارداد امتیاز دهنده و قابلیت ارتباطات بین فرهنگی (مهارتهای ارتباطی بین فرهنگی) امتیاز دهنده تاثیر معناداری بر سطح عملکرد ارتباطات دارد، همچنین قابلیت ارتباطات بین فرهنگی امتیاز دهنده تاثیر معناداری بر انتقال دانش فنی بین المللی امتیاز دهنده دارد و قابلیت ارتباطات بین فرهنگی امتیاز دهنده تاثیر معناداری بر قابلیت های نظارت بین المللی امتیاز دهنده دارد و نهایتا قابلیت ارتباطات بین فرهنگی امتیاز دهنده تاثیر معناداری بر توانایی انطباق قرارداد امتیاز دهنده دارد. و در پایان با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادات کاربردی ارائه شدهاست.