مطالعه و بررسی رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ترک خدمت کارکنان با نقش تعدیل گری مولفه های انگیزشی شغل

ترک خدمت کارکنان یکی از مشکلات عمده سازمان های عمومی و خصوصی است که بسیاری از سرمایه گذاری های سازمان به راحتی از بین رفته و نتایج مثبت تجربه اندوزی کارکنان، در سازمان دیگری متبلور می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ترک خدمت با نقش تعدیل گری ویژگی های انگیزشی شغل در زمستان ۱۳۹۸ به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق کارکنان شاغل در اداره کل امور مالی شهرداری تهران می باشند که تعداد آنها ۲۳۰ نفر می باشد. بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کوکران ، تعداد ۱۴۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. پروهش فوق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. برای تعیین پایایی پرسش نامه ضریب آلفای کرونباخ به وسیله نرم افزار spss برای پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ ۰.۹۳ ، برای پرسشنامه تمایل به ترک شغل کامنت ۰.۷۱ و برای پرسشنامه ویژگی های انگیزشی شغل هاکمن و اولدهام ۰.۹۰ محاسبه گردید، که حاکی از پایایی در سطح خوب می باشد. برای تحلیل و بررسی فرضیه ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد: قدرت رابطه میان متغیر فرسودگی شغلی با متغیر تمایل به ترک خدمت برابر ۳۹۹ / ۰ محاسبه شده است بنابراین فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک خدمت تاثیر مثبت و معناداری دارند. تاثیر متقابل ویژگی های انگیزشی شغل و فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک خدمت ۵۳۸ / ۰ است. هم چنین بین ابعاد فرسودگی شغلی (خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و فقدان موفقیت فردی) با تمایل به ترک شغل رابطه وجود دارد.