نقش برجسته ایرانیان و یونانیان در بلاغت عربی-اسلامی

بلاغت در معنای عام خود سابقه ی درازی در فرهنگ و تمدن شرق و غرب دارد و به ملت یا زبانی خاص وابسته نیست همه انسانها علیرغم فرهنگها و نژادهای گوناگون در حد ذوق خود، قواعد بلاغت را در گفتارو نوشتار خویش به کار میگیرند. بسیاری از مباحث علم بیان از مشترکات فرهنگ بشری هستند و در زبان و ادبیات همه اقوام دیده میشود.از آنجا که کتاب آسمانی قرآن نخستین انگیزه علم بلاغت در ادب عربی و مهم ترین منبع برای توجیه مسائل بلاغی به شمار می آید، و با توجه به گسترش اسلام به اطراف و اکناف عالم و نیز علاقه ای که مسلمانان سایر مناطق به این کتاب آسمانی پیدا کردند، دیباچه جدیدی از علم بلاغت گشوده شد. در این میان نقش برجسته ی ایرانیان و یونانیان در ترجمه و تاثیر گذاری بر بلاغت تازیان قابل بررسی است.