MAC یک استراتژی کاهش برخورد کارآمد در پروتکل مبتنی بر رقابت

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 253

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ITCT14_020

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

کنترل دسترسی به رسانه ( MAC ) زیر لایه ی لایه پیوند داده در مدل OSI ارتباط است که وظیفه اصلی آن کنترل سخت افزاری است که با رسانه انتقال در تعامل است. در شبکه حسگر وایرلس (یسیم) ارتباط بدون هیچ گونه اتصال سیمی انجام می شود و گره های حسگر از طریق باتری ها انرژی دریافت می کنند. پروتکل لایه MAC به دو دسته دارای رقابت و بدون رقابت طبقه بندی می شود. در طول سالها، این پروتکلها به طور موثری در کنترل انتقال داده ها عمل کردهاند، با این حال آنها دارای برخی مسائل سازشآور و چالشبرانگیز هستند که برخورد داده ها یکی از آنهاست.گزارش شده است که پروتکل ها ی مبتنی بر رقابت در برابر برخورد آسیب پذیرتر هستند، زیرا امکان به اشتراک گذاری کانال ها در بین گره های ارسال کننده را می دهند. برخوردها منجر به تاخیر پیام، تلفات داده ها و ارسال مجدد می شود و در نتیجه انرژی بیشتری می طلبد. محققان تمام تلاش خود را می کنند تا برخوردهای حین انتقال را کاهش دهند. این تحقیق با هدف ارزیابی کنترل برخورد مبتنی بر اولویت در پروتکل مبتنی بر رقابت انجام شده است. ما یک تکنیک جدید پروتکل کاهش برخورد کارآمد MAC ) ECM-MAC ) برای مدیریت QoS و محدودیتهای انرژی برای کاربردهای مختلف ارائه میکنیم. ECM-MAC از مکانیسم های مختلف پنجره رقابت و اولویت گره برای بدست آوردن عملکرد کلی شبکه استفاده می کند. به گره هایی که مهم ترین داده ها را دارند یا کمترین انرژی باقیمانده را دارند اجازه داده می شود اول ارسال کنند، در نتیجه احتمال برخورد به حداقل می رسد و طول عمر شبکه به حداکثر می رسد. در صورت سطح بالای برخورد، ترافیک داده ها به صورت هوشمند کاهش می یابد تا برخوردها به حداقل برسد. یک پروتکل MAC مبتنی بر رقابت برای مقایسه اثرات مکانیسم پیشنهادی با پروتکل استاندارد ارزیابی میشود. برای طراحان مفید خواهد بود کهیک پروتکل مبتنی بر رقابت بهتر برای جلوگیری از برخورد ایجاد کنند. در شبکههای حسگر بیسیم ( WSN ها)، یک گره حسگر معمولا شامل واحد تشخیص، واحد فرستنده گیرنده (برای ارسال و دریافت بسته های داده)، واحد پردازش - و یک واحد منبع انرژی برای تامین انرژی است. افزایش طول عمر شبکه یک چالش مهم و اصلی در شبکه های بی سیم است. واحد فرستنده گیرنده تاثیر بیشتری بر مصرف انرژی گره دارد و کاهش آن منجر به بهبود قابل توجه طول - عمر شبکه می شود. ما در کار خود مکانیزم کارآمدی را پیشنهاد میکنیم که گرهها را برای دستیابی به عملکرد بالا درQoS اولویتبندی میکند. پروتکل MAC برای دستیابی به این هدف است، زیرا لایه MAC دارای اختیار دسترسی به کانال انتقال است. گره هایی با انرژی کمتر را اولویت بندی می کنیم تا شانس آن گره برای دسترسی به کانال انتقال قبل از تمام شدن برق و باتری آنها افزایش یاب د. استراتژی پیشنهادی ما از نظر زمان بازیابی محتوا، ارسال مجدد و بهره وری انرژی از پروتکل های دیگر بهتر عمل می کند.

نویسندگان

علی علی محمدی سگوند

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه آموزش عالی سپهر دانش معاصر، اصفهان ،ایران